“Het werk is gedaan”, waren de woorden van de gedeputeerde van de provincie NH de heer Achterstraat, na de feestelijke opening op 22 juni 1991 van de verlengde Vennewatersweg in Heiloo. Even daarvoor had hij met de stoomwals de Duke of Ellington de laatste bobbel in de weg gladgereden.
Verlengde Vennewatersweg tijdens de aanleg
Het traject is alleen bestemd voor autoverkeer. De fietsroute gaat via de Krommelaan. Bij de Kennemerstraatweg staat niet aangegeven dat men via de Vennewatersweg met de auto naar Egmond-Binnen kan rijden. De reden voor het ontbreken van deze aanduiding is een afspraak tussen Egmond en Heiloo; de Vennewatersweg is uitsluitend bedoeld als ontsluitingsweg voor de westelijke wijken van Heiloo. Wethouder Borsjes (PVDA) memoreerde in zijn speech dat er al vanaf 1962 plannen waren voor een nieuwe weg aan de zuidkant van Heiloo.
Verlengde Vennewatersweg tijdens de aanleg
Intratuin was ook zeer verheugd. Toen dit tuincentrum in 1983 een vestiging kreeg aan de Vennewatersweg was het de bedoeling dat binnen een jaar de weg doorgetrokken zou worden. 8 Jaar later was het zover.
Update mei 2020. De spoorwegovergang is vervangen door een spoortunnel. “Door de Strandwal”.
18 mei 2020, enkele dagen voor de opening van de tunnel Vennewatersweg.18 mei 202018 mei 2020
Vriendelijk verzoek om geen materiaal van deze website te gebruiken zonder toestemming. U kunt voor vragen, gebruik van foto’s, commentaar, feedback etc. betreffende Fotomuseum Heiloo een e-mail sturen naar contact@fotomuseumheiloo.nl
In 2013 werden méér dan 700 steunbetuigingen verstuurd aan het adres van de actiegroep “Ruim op die Bowlingruïne in Egmond aan Zee”. Het mocht tot op heden nog niet baten. Het gebouw staat er, anderhalf jaar later, nog steeds.
De ruïne van Bowling de Zeeparel, aan de kop van de Kennedyboulevard, is al vele malen onderwerp van discussie geweest. Ooit was er een restaurant gevestigd, een bowling en disco (Studio 17, Verona Bar, Hydra). Het staat nu ruim twintig jaar leeg en raakt steeds meer in verval. “Het is een treurige aanblik en we zijn het zat”, aldus de voorzitter van het actiecomité.
1973: Café Restaurant De Zeeparel in betere tijden
Update januari 2016: De gemeente Bergen heeft een vergunning verleend voor de sloop van de bestaande ruïne en voor nieuwbouw van een horecagelegenheid en 4 woonlagen door Dreefbeheer BV.
Update maart 2017: Dankzij de jarenlange inzet van de Egmonders Sjef Kenniphaas en Rita Koppedraaijer is er nu een start gemaakt met de sloop van de Zeeparel/Bowling. Er wordt ruimte gemaakt voor de bouw van een aantal luxe appartementen en horeca. Zie http://www.herontwikkelingbowlingdezeeparel.nl/
Februari 2017maart 2017 Sloop gestart.maart 2017november 2018november 2018
Update 2018: Met de nodige inspanningen komt na vele jaren een bijzonder exclusieve ontwikkeling tot stand aan de Kennedyboulevard in Egmond aan Zee. Daar waar vroeger een bowlinggelegenheid was gevestigd ontstaat nu een meer dan unieke herontwikkeling bovenop het duin, direct aan zee. Op de begane grond en eerste verdieping van het gebouw zal een horecagelegenheid zijn intrek nemen. Op de verdiepingen erboven zullen 5 appartementen gerealiseerd worden.
De Sint Willibrordusstichting, een instelling voor psychiatrische patiënten, werd in 1929 gesticht door de broeders van Onze Lieve Vrouw van Lourdes.
Het terrein van de Stichting, een voormalig landgoed, bevat vele paviljoens te midden van fraai aangelegde tuinen. Centraal op het terrein staat de Mariakapel, die een maand voor het uitbreken van de tweede wereldoorlog in 1940 gewijd is. Tijdens de bezetting is de Willibrordusstichting door de Duitsers ingezet als marinelazeret.
Medewerkers onderkenden het belang van het bewaken van de geschiedenis van de psychiatrie. Door voorwerpen te bewaren die bepalend waren voor het tijdsbeeld, is in de loop der jaren het huidige museum ontstaan.
Het museum bevindt zich nu nog in het souterrain van het voormalig paviljoen Glorieux wat sinds 1997 onderdeel is van de Stichting GGZ Noord-Holland. Het museum ondergaat de komende maanden een metamorfose en gaat, op een andere plek en met een andere opzet, verder als “Verhalenkamer Willibrordus”.
Hieronder een impressie van het museum zoals het binnenkort niet meer te zien zal zijn.
Electrovusietherapie. Bij ECT wordt gedurende enkele seconden stroom door de hersenen geleid. Dat veroorzaakt een positief effect op depressieve klachten.
Om patiënten te kalmeren werd gebruik gemaakt van Hydrotherapie. Een patiënt werd urenlang verpleegd in een warm bad. Warm water heeft immers een kalmerende en ontspannende werking.
Logboek uit 1936 waarin de diverse behandelingen van de patiënten werd bijgehouden.
In 1961 werd de de Stichting aangesloten op de Draadomroep van de PTT.
Géén aardewerk en zeker geen porselein. Er werden pannen, trommels, borden en bestek van aluminium gebruikt.
Alle patiënten moesten elke dag geschoren worden want scheermesjes op de afdeling, dat was te gevaarlijk. De functie van “inzeper” werd, bij wijze van arbeidstherapie, door patiënten ingevuld.
Jarenlang was Willibrord een dorp in een dorp, een eigen gemeenschap, bijna autonoom. In dat tijdsbeeld van psychiatrie past een cultuur van eigen kleding: gestichtskleding.
In 1930 werd de kleermakerij gestart onder leiding van Broeder Cupertino. Daarna namen respectievelijk Broeder Martronianus, Hospitus, Gabriël, de heer B. Morsch en Broeder Alipus het werk over.
In 1934 kwam onder leiding van Broeder Maurus de weverij tot stand. Onder andere lakens met blauwe streep voor niet-zindelijke patiënten en laken met rode streep voor zindelijke patiënten werden hier geweven.
Handnijverheid van patiënten.
Toestel om te observeren hoe mensen in een groep samenwerken. Vier personen pakten elk een handvat. Het is dan de kunst om het balletje zo hoog mogelijk via de spiraalbaan op het toestel te brengen zonder het balletje aan te raken.
Heden
Het hoofdgebouw huisvest nu zo’n honderd bedrijven. De tijd van een gesloten inrichting is voorbij. Het kruis op het koperen dak van de Kapel, nu Cultuurkoepel, is geen religieus icoon meer maar een baken voor vliegtuigen op weg naar Schiphol. Het Landgoed Willibrordus is tegenwoordig opgenomen in het culturele en recreatieve hart van Heiloo. Op het terrein en in de diverse gebouwen vinden evenementen van allerlei aard plaats zoals, op 9, 10 en 11 september 2016, het festival Willibrordus Draait Door.
Tijdens deze happening, op 9 september, vindt de opening plaats van de Verhalenkamer Willibrordus, voorheen Museum Willibrordus. Een deel van de collectie van het oude museum gaat naar het Dolhuys in Haarlem dat op de plek van het huidige museum een depot opent. De Verhalenkamer laat straks een steeds wisselende collectie zien en voert de bezoekers langs de verhalen over het verleden en heden van de psychiatrie. Daar waar psychiatrie vroeger geïsoleerd werd, is het vandaag een onlosmakelijk onderdeel van de maatschappij en heeft betrekking op alle mensen.
De Verhalenkamer krijgt een spilfunctie op het Landgoed. Een VVV- agentschap wordt hiervan een onderdeel. Vanuit de Verhalenkamer starten zowel wandelexpedities als fietsroutes. Ook wordt er een ticketverkooppunt voor de Cultuurkoepel in ondergebracht.
