Ter gelegenheid van het verschijnen van de “Discussienota Openbaar Onderwijs”, vervaardigd door een werkgroep van de PVDA in Heiloo, spreekt minister Jos van Kemenade in het Open Huis in Heiloo.
Categorie Archief: 1982
De St. Willibrordusstichting. Jaren ’80
Archieffoto’s St Willibrordusstichting Heiloo, jaren ’80.
1982 Foresters E1 gast van AZ’67
‘s Middags met 3-0 winnen van Uitgeest en ‘s avonds te gast bij AZ’67 in stadion “De Hout”. Dat overkwam de E1 voetballers van Foresters-Heiloo.
In de rust van de wedstrijd AZ’67 tegen Excelsior (3-1 door drie doelpunten van Roelf-Jan Tiktak) werden de spelers van E1 uitgenodigd om op de middenstip een huldiging te ondergaan. Dit omdat ze kampioen van het seizoen 1981-1982 waren geworden.
Er werden 10 Toernooien gespeeld én gewonnen, waaronder het bekende Vitesse ’22 toernooi.
In het trotse bezit van een vaantje en een speldje konden de spelers thuis op de televisie nog net de samenvatting bekijken van een wedstrijd die ze nog lang zouden heugen.
Over de balk die alles zag en waarom Buk-Buk Buk-Buk heet.
Toegegeven, er is al heel veel gepubliceerd over de Heilooër Jeugdsociëteit Buk-Buk sinds de oprichting in 1968. Ter gelegenheid van het 20-jarig bestaan werd het BukBoek uitgegeven, een dik boekwerk boordevol verhalen, anekdotes en foto’s. Toen de Buk 40 jaar bestond zag “40 jaar gebukt” het licht en in het jaar 2016 is er een tentoonstelling te zien geweest in de Oudheidkamer van Heiloo; een overzicht van bijna 50 jaar Heilooër jeugdwerk; Buk-Buk, een Retrospectief.
Over het wel en wee van Buk-Buk is vanaf 1968 tot heden wekelijks van alles te lezen geweest in de regionale bladen, met name in de Uitkijkpost. Zoek in het krantenarchief van het Regionaal Archief Alkmaar naar Buk-Buk en er verschijnt een stroom aan informatie over wat er zich allemaal heeft afgespeeld achter de gevel van de Pastoor van Muyenweg 12 in Heiloo.
Daarnaast is in er de afgelopen 50 jaar door Buk-Buk een enorme hoeveelheid drukwerk e.d. geproduceerd zoals, posters, flyers, krantjes, toegangsbewijzen, T-shirts, platenhoezen, glazen, Super8 films, geluidsopnamen, stickers, munten en wat al niet meer. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de door Herman Brood beschilderde WC-deuren.
Er is natuurlijk ook gefotografeerd door de leden.Tot de eerste jaren van deze eeuw op negatief en daarna werden er vele duizenden digitale foto’s gemaakt. Een gedeelte van het bewaard gebleven materiaal is tentoongesteld geweest in de Oudheidkamer in Heiloo. Na het beëindigen van de tentoonstelling werd het materiaal gerubriceerd en overgedragen aan het Regionaal Archief Alkmaar waar het onder de juiste omstandigheden bewaard gaat worden zodat het knaaggrage zilvervisje en zijn vriendjes er geen vat meer op kunnen krijgen.
In 2016 is Buk-Buk, ondanks dat het gebouw eind 2015 gesloten werd, veelvuldig in het nieuws geweest. Allereerst door de oproepen voor historisch materiaal via de pers en Facebook. In de Alkmaarsche Courant verschenen artikelen in de serie “Ik was er erbij” over de – mede door Buk-Buk georganiseerde – Dorpsfeesten en Waterfestijnen en een artikel over de geschiedenis van BukPop, het openlucht popfestival. Er werden herhaaldelijk paginagrote artikelen geschreven in de Alkmaarsche Courant en de Uitkijkpost over de geschiedenis van bijna 50 jaar Buk-Buk en in de pers werd zelfs gezinspeeld op een eventuele herstart van De Buk.
In de Uitkijkpost verscheen een paginagrote advertentie naar het ontwerp van de spraakmakende Buk-advertenties uit de jaren ’80. Zéér herkenbaar voor de oudere jongeren uit Heiloo.
Op 25 juni 2016 konden de bezoekers van de tentoonstelling in de Oudheidkamer een afdruk van de tentoongestelde foto’s laten printen en kwamen de dochters van de in 2004 overleden zanger Bram Vermeulen een wandvullende foto van hun vader ophalen in de Oudheidkamer. De foto was onderdeel van de tentoonstelling en krijgt nu een plaats in de nieuw te openen theaterboot van één van de dochters.
De geschiedenis.
5 Oktober 1968. De start van de zolderperiode. Met een welgemikte scheut sherry over de vloer van de zolder van het Brunogebouw door burgemeester Corver-Van Haaften, is de officiele opening van Jeugdsociëteit Buk-Buk een feit. De burgemeester vertelt in haar speech dat ze de naamgeving Buk-Buk wel kan begrijpen omdat men overal in de wereld moet bukken voor het geweld van oorlog en dictatuur. En juist in deze sociëteit kan men elkaar leren kennen en waarderen…..
Met 2000 gulden, beschikbaar gesteld door de Interparochiële Jeugdraad, wordt de basis gelegd voor het jongerencentrum. Hans van der Laan, George Dekker en Wil Sengers zijn de initiatiefnemers, bijgestaan door leden van jongerenkoor Ipak ’67. Buk-Buk is nu een besloten vereniging met toegang op vertoon van de lidmaatschapskaart. Er is nog geen biertap en de kratjes van kruidenier Groot worden de trap opgetild.
Een enquête onder de leden in 1968 wijst uit dat o.a. de muziek te hard is, er teveel dezelfde mensen en te weinig meisjes zijn. Ook is de worst te duur.
De HAG (Huishoudelijke Actie Groep) wordt aangesteld om de bardiensten in goede banen te leiden. Er wordt een boete van 25 cent ingesteld voor elk glas wat breekt.
In 1970 gaat de eerste van een lange reeks verbouwingen van start. De barkrukken worden vervangen door schommels.
In 1973 is het stil aan de Pastoor van Muyenweg 12. Het leeftijdsverschil tussen de zittende bestuursleden en de bezoekers wordt te groot waardoor de interesse aan beide kanten vermindert.
Het is 1974. Het begin van de Grote Groei. Na een geruisloze coup is er een nieuw bestuur en er zijn plannen voor een verbouwing! Naast een bijdrage van het Anjerfonds wordt, om de verbouwing te bekostigen, ook het gironummer van één van de bestuursleden wereldkundig gemaakt.
Barleden wordt aangeraden geen alcohol te schenken aan personen die nog geen 16 jaar zijn.
De vernieuwde soos wordt heropend door burgemeester Hoekstra die het eerste pilsje tapt uit de nieuwe tapinstallatie.
Het jaar 1975 staat o.a in het teken van de hulp aan Noord-Ierse kinderen, door de bukkers ook wel de Niertjes genoemd. Leden van Buk-Buk verlenen medewerking aan het bezoek van zo’n 40 Noord-Ierse kinderen. Deze kinderen, uit de wijken Tiger’s Bay en New Lodge in Belfast, kunnen 3 weken Heiloo wel gebruiken om op adem te komen.
In 1975 is er zelfs een ledenstop. “Door de enorme toeloop zaten we opeens boven de 300 leden” en De Alkmaarsche Courant schrijft dat Buk-Buk weer in de vette jaren zit. Omdat de Buk niets te verbergen heeft worden er ouderavonden georganiseerd. Sommige ouders moeten aan het eind van de avond onder zachte dwang naar huis gestuurd worden.
In 1975 loopt ook het eerste nummer van de Bukrant van het stencilapparaat. Een ieder die iets of niets te melden heeft, kan in dit maandblad zijn of haar ei kwijt. Zo is er ruimte voor de Toots Thielemans fanclub, het recept van de maand: Bitterkoekjes Roséflip, een technisch hoekje waarin de afstand tussen de Buk en Café Ares de Wit wordt vergeleken met de lengte van een olietanker en er is gemor omdat zich slechts 6 personen voor de damwedstrijd hebben aangemeld.
Creatief laten de Bukkers zich van hun beste kant zien tijdens de “Wees Blij Met Klei” avonden.
In het jaar 1976 gaan we stijldansen. De benedenzaal ondergaat een facelift. Er wordt een, demontabel, verlaagd plafond aangebracht, tuincentrum van Haneghem en tuinderij W. De Ruiter zorgen voor de groenvoorziening en Disco van Willegen doet het geluid. Ook de wat rijpere jeugd, boven de 50, gaat met de voetjes van de vloer. Wegens groot sukses wordt dit vele malen herhaald.
In 1977: Een expositie in de benedenzaal van het Bruno-Gebouw met o.a. werk van Anton Heyboer, Piet Veen, Jan van Erkelens, Joan Rommers en Jan Blauw. En een Oosters-en Muziekweekend in 1976.
Er is ook ruimte voor sport. FC Buk-Buk United voetbalt tegen bevriende jeugdhonken en tegen het Nederlands Artiestenelftal. Er volgt een strandloop, in de winter een snertloop, een sjoelkampioenschap en hometrain-wedstrijden.
De befaamde Heilooër dorpsfeesten en waterfestijnen starten in 1976. Samen met Pappod en diverse verenigingen in Heiloo organiseert Buk-Buk een aantal jaren achter elkaar, gedurende een zomerweekend, een feest met veel spektakel voor het hele dorp. Een fietspuzzeltocht, rommelmarkt, exposities, muziek, oude ambachten, barbeque, touwtrekken, een ruilbeurs, ringsteken, autopedrace en, last but not least, het waterfestijn met pieremegoggelrace. Er komen duizenden bezoekers op af.
De Buk wordt op 6 januari 1977 officiëel ingeschreven als Vereniging Jeugd- en Jongeren Sociëteit BUK-BUK te Heiloo. De zolder wordt weer eens verbouwd en burgemeester Hoekstra komt weer een openingspilsje tappen. De onveilige situatie op zolder is mede de reden van de verbouwing. Er komt o.a. een nooduitgang en een brandtrap. De heer van Diepen van de Katholieke Jeugdraad complimenteert de leden voor hun zelfwerkzaamheid.
In 1978 organiseert Buk-Buk een expositie in de kapel van psychiatrisch centrum St. Willibrord. Op de medewerkerslijst staan o.a. fotograaf Cor Mooij, kunstenaars Ans Wortel en Peter Huijzer, muzikanten Het Vuilharmonisch Orkest, Het Prettig Gestoorde Vrouwenkoor en pianist Bernd Brackman. (De laatste maakt zich vóór het concert zorgen over de nagalm in de koepel van de kapel en lost dit doeltreffend op door uitsluitend langzame muziekstukken uit te voeren)
Tijdens een door Buk-Buk georganiseerde politieke avond merkt ’n raadslid op dat Amnesty International goed werk doet voor het welzijn van de zeehondjes en het inmiddels bekende woord “hatseflatse” wordt bij de Buk bedacht en gelanceerd.
BukPop.
BukPop was een door Jongerensociëteit Buk-Buk Heiloo georganiseerd popfestival. Begonnen als “buitenactiviteit” van Buk-Buk, groeide het uit tot een volwassen popfestival onder de hoede van Stichting BukPop.
Het is 1982. We kijken even terug op de diverse BukPop-jaargangen. In ’78 begonnen als kleinschalig festival met de dames LUV en de heren Bintangs als hoofdact via ’79 met Normaal en Massada belanden we bij BukPop 1980 met als absoluut hoogtepunt het optreden voor een stampvolle tent van de Engelse groep Fischer Z . Verder door naar 1981 zien we topacts als Toots and the Maytals, Dexy’s en Mark Foggo. Helaas werd BukPop 1981 gekenmerkt door een tegenvallend bezoekersaantal. Met andere woorden: de tent was slechts met een kleine 2000 enthousiastelingen gevuld.
“Dat moet anders in 1982,” dachten de BukPoppers. “We gaan, voordat de programmering bekend is, al posters plakken. Heiloo en wijde omstreken moet al in een vroeg stadium weten dat er weer een BukPop op stapel staat.”
Er worden posters gedrukt met de tot nadenken stemmende tekst: Op 19 juni raakt Heiloo éven haar rust kwijt…
Nu is daar natuurlijk niet veel voor nodig maar het is maar dat Heiloo het weet. Het programma is nog onbekend en de tekst op de posters is dan ook vaag. Het is slechts een vooraankondiging.
Plakken! De posters zijn klaar en liggen met smart te wachten op een flinke lik stijfsel. Er worden plakploegen gemobiliseerd en de vrijwilligers gaan op pad. Lopend, per fiets of auto. Een enkele auto is zelfs voorzien van een politiescanner om maar uit handen van oplettende dienders te blijven. Plakken is immers een illegale bezigheid. Door Noord-Holland met een emmer klotsend stijfsel in de achterbak, enkele posters als plakvoorraad en een flinke stapel posters verscholen onder de achterbank zodat bij aanhouding slechts een paar posters in beslag zouden worden genomen.
Plakken was een feest op de toen nog volkomen plakvlakke PEN- en PTT huisjes. Ook van de na de verkiezingen vrijgekomen ruimte op de verkiezingsborden werd dankbaar gebruik gemaakt.
De aanhouding was er echter ook. Een onfortuinlijke plakploeg werd op heterdaad betrapt en er werd beslag gelegd op stijfselemmer, kwast en een kleine voorraad posters. Nadat het spul enkele nachtjes op het politiebureau had doorgebracht kwam het verlossende bericht dat de corpora delicti vrijgegeven zouden zijn en de boel opgehaald kon worden.
Het préplakken is achteraf gezien niet nodig geweest. BukPop ’82 ging om organisatorische redenen niet door. Pas in 1983 zou de volgende editie volgen. Na festivals in ’84 en ”85 viel uiteindelijk het doek voor Stichting BukPop.
Ondertussen is er ook nog tijd om een eigen cabaretgroep op te richten – Cabaret Klojo – en om een filmhuis (Filmhuis Heiloo) te exploiteren. De “moeilijke” films van o.a. Pasolini, Scola en Bergman bestonden uit een aantal filmspoelen die in de juiste volgorde gedraaid moesten worden. Dat de spoelen wel eens door elkaar gehaald werden merkte niemand. De film werd daardoor juist extra moeilijk, dus interessanter.
Inmiddels wordt voor de huur van het Brunogebouw een huurcontract opgesteld tussen het R.K. Parochiebestuur en Buk-Buk. De huurprijs over het jaar 1980 bedraagt 2000 gulden.
Het jaar 1983 kunnen we de start van de periode van vernieuwing en consolidatie noemen. De paginagrote advertenties met spraakmakende teksten “Gaan we weer het hele jaar met ons pik zitten spelen?” en “Zo de poet is binnen”, doelend op de recente ontvangst van de gemeentesubsidie. De optredens van landelijk bekende bands zijn de pijlers van de vernieuwing. De Buk krijgt de status van Regionaal Pop Podium. Ondertussen is er onrust bij de bewoners van de Pastoor van Muyenweg vanwege overlast en neemt de gemeente Heiloo het gebouw over van het Kerkbestuur.
Er is weer eens een verhuizing. De zolder wordt o.a. kleedkamer voor de artiesten en beneden wordt de biljartzaal omgetoverd tot café en de grote zaal blijft de zaal.
In de jaren ’90 volgt er een grote verbouwing. Er komt een nieuw café en het tienercentrum Tendenz krijgt een plekje. Eind jaren ’90 wordt er een huiszwam in de vloer geconstateerd en gaat de zaal een kleine 2 jaar dicht. Op 31 augustus 2001 volgt de heropening met veel tamtam en muziek.
In de jaren daarna komen er, naast de vrijwilligers, een aantal vaste krachten in dienst en daarbij ook meer doelen zoals opvang van hangjongeren en tienerwerk. De kosten stijgen en helaas kelderen de inkomsten. De podium-subsidie verdwijnt en de barinkomsten dalen.
Eind 2015 valt het doek voor de Heilooër jeugdsoos.
De artiesten.
Omdat het onmogelijk is om alle artiesten te noemen die ooit bij de Buk optraden volgt hier een kleine opsomming, ongeveer in chronologische volgorde van optreden.
Cobi Schreijer, Miel Cools, Hobo String Band, Asgard Band, Hans Dorrestijn, Howling Hurricanes, Paul en André, Full Moon, Rob Hoeke, Andre Valkering, Tilt, Sjef van Oekel, Harry Touw, Kaz Lux, R.K. Veulpoepers B.V., Toontje Lager, De Nieuwe Snaar, Jo Lemaire, Herman Brood, De Dijk, The Dutchies, Carlsberg, Theo en Thea, Carter & Jones, Roberto Jacketti & The Scooters, Anouk, Lois Lane, Let’s Quit, The Bouncers, Tröckener Kecks, Margriet Eshuijs Band, Thé Lau en The Scene, The Bob Color, Marc Foggo, Claw Boys Claw, Jan Rot, Van Dik Hout, Rowwen Hèze, Acda & De Munnik, Ilse de Lange, Postman, Birgit Schuurman, Tiësto, Hans Teeuwen, Maarten van Roozendaal, Lebbis & Jansen, Midas Dekkers, Jochum Myjer, Porcupines, Racoon, Osdorp Posse, Def P., Jovink en de Voederbietels, Beef, Bettie Serveert, Sickening Sadness en nog een paar honderd anderen. De artiesten die op BukPop optraden zijn hierbij nog niet genoemd.
De balk.
Eén van de balken van de Bukzolder is in 2016 voor de tentoonstelling verwijderd uit het Bruno-gebouw en heeft een tijdelijke plek gekregen in de Oudheidkamer. Deze balk is één van de naamgevers van Buk-Buk. De balken hingen laag, zodat er gebukt moest worden. (2 keer)
Breaking News 2023:
Rollator APK en wasstraat in de BukBuk.
Vrijdag 10 maart 2023 kun je je rollator laten checken door Zorgshop Heiloo. Ook een fysiotherapeut en heerlijk zelfgemaakte cupcakes staan klaar om er een leuke dag van te maken. Zien we jou in de BukBuk?
1982 Heiloo. 100.000ste bezoeker van zwembad Het Baafje
1982 Heiloo. Winkelhof ‘t Loo gaat internationaal.
In het jaar 1977 verklaarde burgemeester Hoekstra de Winkelhof ‘t Loo officieel voor geopend. Om dit heugelijke feit te vieren wordt er op de drie pleinen van het Loo een spannend buitenlands gebeuren georganiseerd. Bij de Hema een Joegoslavische stand, op het middelste plein een Franse stand en op het plein voor Albert Heijn vinden Duitse activiteiten plaats. ‘t Loo gaat internationaal! De organisatie berust bij de heren Jan Braam en Klaas Koomen.
Dansgroepen uit de diverse landen tonen hun kunsten en ‘s avonds is er vuurwerk. Ook wordt het beeldje dat Anneke Bot gemaakt heeft voor theater de Beun, onthuld.
Plannen voor het bouwen van een winkelcentrum bestonden al in de jaren zestig. Op 12 januari 1976 werd de eerste paal voor fase 1 geslagen en in 1979 sloeg mevrouw Hoekstra-de Bruine datzelfde voor de tweede fase.
Om het 5-jarig bestaan een extra internationaal tintje te geven wordt door het team van Peter Stuyvesant een spectaculaire demonstratie gegeven van ski-schansspringen.
1982 Heiloo. Grutterij “De Korenbloem” geopend
Grootvader Ranzijn had lang geleden de grutterswinkel overgenomen van de in peulvruchten gespecialiseerde Jan Admiraal. Nu, 70 jaar later heeft kleinzoon Jan Ranzijn dezelfde gedachte als z’n grootvader en begint naast de bestaande zaak voor dier en tuin aan de Stationsweg weer zo’n winkeltje in grutterswaren, klompen, touw en borstelwerk.
Bij een opening hoort natuurlijk een kleurwedstrijd. Op de foto de gelukkige prijswinnaars van de kleurwedstrijd met Jan Ranzijn in het midden.
1982 Advertentie Radio Bakker, Heiloo
1982 Greeuw’s Levensmiddelenbedrijf sluit.
Vriendelijk verzoek om geen materiaal van deze website te gebruiken zonder toestemming. U kunt voor vragen, gebruik van foto’s, commentaar, feedback etc. betreffende Fotomuseum Heiloo een e-mail sturen naar contact@fotomuseumheiloo.nl
1982: De Uitkijkpost meldt in de rubriek “Gevonden Voorwerpen” dat ‘n witte poolhond, ‘n bruine terrier, ‘n Ierse Setter, twee sleeën en één geitenwollen sok zijn op te halen op het politiebureau en…
Greeuw’s Levensmiddelenbedrijf gaat sluiten. Opgericht in 1923 en gedurende vele jaren één van de 24 (!) kruideniers in Heiloo.
Greeuw onderscheidde zich onder andere met/door een mechanisch-electrische koelcel, granieten vloer en toonbank, een brievenbus die viermaal per dag geleegd werd en de alleenverkoop van wijn voor zieken, zwakken en herstellenden.
De boekjes met bestellingen werden op woensdag bij de klanten opgehaald en de spullen werden de volgende dag thuis afgeleverd. (Bob’s Bezorgservice)
De winkel was op zaterdag tot 22.00 uur open maar als je een feestje had, kon je altijd “achterom” voor een extra flesje bier of advocaat.
Op 31 december 1982 om 17.00 uur draaiden Bob en Corry de sleutel van de winkel voor de laatste keer achter zich dicht.
Het pand krijgt daarna een nieuwe gebruiker: Tegelzetbedrijf Dumont. En in 1992 opent Bob Greeuw op dezelfde plaats de winkel in audio- en video-apparatuur van Gerard Schoon.
Weer later, eind jaren ’90, zwaait Willem de Boer de deur van Holleweg 55 opnieuw open en gaat computers verkopen. Net als z’n voorganger Bob met veel liefde, plezier en alles kan natuurlijk ook weer thuis bezorgd worden.